آموزشگاه قالی بافی ترنج
آموزش تخصصی بافت فرش ، تابلوفرش وقالی ابریشمی
*تضمین کار درمنزل پس ازآموزش
*کسب درآمدمناسب ودایم
*بیمه قالیبافی تامین اجتماعی وبازنشستگی
*وام مشاغل خانگی
*دریافت مدرک فنی وحرفه ای
*ارایه ابزار قالیبافی ونخ ونقشه کامپیوتری وخانه بندی ازتابلوفرش
*دارکشی و چله کشی
*سنتی و کامپیوتری
* چاپ و بافت عکس بر روی قالی
آدرس : تهران - تهرانپارس - میدان رهبر- خ بهار آزادی
تلفن تماس : 09193045932 نظمی
آموزش
در قالیبافی دو نوع گره خِفت ( غُند) وجود دارد. یکی از آن ها خفت "سهنا" است که آن را فارسی باف یا یک گره می نامند و بیشتر در کارگاه های قالیبافی شهری بکار می روند. این نوع قالی ها که با گره فارس بافته می شوند ، نرم و لطیفند و اگر از پشت قالی نگاه کنید خفت ها خیلی ریز هستند.
اما بیشتر چادرنشینان ترک زبان و قالیبافهای خراسان، قالی های خود را به روش دیگر یعنی " ترک باف" یا " دوگره" می بافند . در این حالت پشت قالی زبرتر است ام دوام قالی بیشتر است.
در قالی فارسیباف به دلیل ظرافت بیشتر در گره، می توان نقوش ریزتر و دقیق تر را بافت.
برای شروع هر قالی ابتدا قسمتی بدون استفاده ار نخ پرز بافته می شود و تنها ار پود نازک استفاده می شود. این قسمت را " پوتانه پوبیله" می گویند. بعد از آن با شروع بافت قالی از ابزاری به نام قلاب برای کشیدن دو نخ تار به سمت جلو استفاده می شود و سپس با دست پود پشمی را از میان دو نخ تار عبود داده ، گره زده و بعد از سفت کردن با دم قلاب یا تیغ نخ پود را می برند. لازم به ذکر است که استفاده از قلاب در میان شهرهای جنوبی رایج نیست و اصولا با دست دو تار را جدا می کنند. برای بریدن نخ پود حدود 5 سانتی متر بعد از گره را می برند چرا که بعد از بافت چند رج پرزها را قیچی می زنند و بعد از اتمام کار بافت، کل قالی را به اصطلاح پرداخت می کنند تا سطح آن یکنواخت و صاف شود.
قالیبافهای کاشان و اصفهان اصولا سر تیغه قلابشان کند است و اصولا گره ها و بافتهای اشتباهی را با آن بیرون می کشند. قالیبافهای شیراز نیز برای بریدن نخ پود از چاقو استفاده می کنند.
ادامه متن در ادامه مطلب
برا ی شروع به بافت یک قالی، بعد از آماده شدن طرح و نقش، مهمترین کار آماده کردن دار و چله کشی آن است.
بافت قالی بدون وجود دار ممکن نیست. دار قالی ، پایه ای است که تارها و پودها بر روی آن کشیده می شوند و تا پایان بافت، قالی بر روی آن سوار است و بعد از اتمام بافت ، با قیچی زدن بر ریشه های فرش، آن را از دار جدا کرده و به اصطلاح از دار پایین می آورند.
دار قالی
دستگاه های قالی بافی كه اصطلاحاً به آن ها دار نیز گفته می شود عبارتند از چهار چوبه هایی به شكل مستطیل از جنس چوب و یا فلز و سایر متعلقات آن از قبیل پایه ، نیمكت و چرخ دندانه های مربوطه. دستگاه قالیبافی دو نوع است و طرز کار آن ها یک است. اختلاف آنها از لحاظ وضع قرار گرفتن آنهاست یعنی تار آنها یا افقی و روی زمینی (کارگاه زمینی) و یا دیواری (کارگاه داری ) است. تار در هر دو دستگاه بین دو نورد کشیده شده برای ردیف زدن ، دومیله به نام " گورت" یا شمشه و " بچه گورت" به کار می برند. دار زمینی اغلب توسط چادر نشینان بکار گرفته می شود. در دار زمینی " شمشه" از سه پایه آویزان شده و برای بلند کردن آن بافنده با شاخ قوچی که در اختیار دارد طنابی را که آویزان شده می پیچاند و بدین ترتیب وقتی از ردیف استفاده می کند ، شمشه را بالا نگه می دارد. دار با میخهای چوبی به زمین مهار شده و به آسانی می توان میخها را کند و آن را حمل کرد.
ادامه متن در ادامه مطلب
اعتقاد صاحبنظران قالی ایرانی دارای سه ویژگی بارز و برجسته بوده و هست:
- استفاده از پشم مرغوب و مناسببه صورت خامه در بافت قالی
- طرح های بدیع، زیبا و استثنایی
.
.
. ادمه خواندن در ادامه مطلب
آموزشگاه قالی بافی